Nederlands
Een paar maanden geleden schreef Louis Schumacher onze redactie en vertelde ons zijn verhaal. Hij is al jaren een gepassioneerd paintballer en wereldreiziger. Waar ter wereld hij ook stopt, hij neemt zijn paintballuitrusting mee. Daarbij leert Louis niet alleen veel nieuwe landen kennen, maar ook de lokale spelers en de kleine maar subtiele verschillen van land tot land. Iedereen beoefent dezelfde sport, maar afhankelijk van waar je staat met de mensen op het paintballveld, hebben de spelers een andere kijk op de sport. Het resultaat is een interessant reisverslag dat wij u graag in een nieuwe korte serie in dit en de volgende nummers willen presenteren. Laten we vandaag beginnen met Australië. Louis was er ongeveer een half jaar en bracht veel indrukken mee, waarover hij ons nu zal vertellen.
Mijn naam is Louis Schumacher en ik speel al acht jaar paintball in toernooivorm op verschillende niveaus en probeer sinds 2017 minstens één dag paintball in al mijn reizen in te passen. Dit project heeft me naar verschillende landen in de wereld gebracht om paintball te spelen met lokale spelers onder verschillende politieke, religieuze, juridische en klimatologische omstandigheden. Mijn voornaamste zorg is het versterken van de internationale uitwisseling, het creëren van interfaces en het promoten van paintball als geheel. Ook hier brengt deze sport overal mensen met verschillende persoonlijkheden samen. Australië was mijn eerste grote reis met dit plan en dat is precies waar ik u in dit nummer over wil vertellen.
Het was 1 januari 2017 toen ik op de luchthaven van Frankfurt stond en voor de komende zes maanden afscheid nam van mijn vrouw. Een jaar eerder hadden mijn team en ik de staatscompetitie in Eislingen gewonnen en ik was gemotiveerder dan ooit om beter te worden in paintball. Natuurlijk was ik ook enthousiast. Maar ik had mijn plan hiervoor zorgvuldig voorbereid, ik moest immers voor een visum zorgen en bewijzen dat ik niet zomaar het land binnen wilde komen en dan op kosten van de staat wilde gaan leven. Oorspronkelijk was ik van plan om naar de VS of Canada te gaan – naar de "echte" professionals. Maar dat bleek niet zo eenvoudig, vooral als het gaat om werkvergunningen, waarvoor speciale visa voor de VS en Canada nodig zijn, die moeilijk te verkrijgen zijn. Met het Working Holiday Visa biedt Australië daarentegen de mogelijkheid om het werkaspect op een relatief ongecompliceerde manier te regelen. Maar hoe zit het met paintball daar? Na wat onderzoek te hebben gedaan, ontdekte ik dat Australië ook de toenmalige grootste paintball-livestream aanbood, de Super 7's League. Zelfs profs als Marcello Margot en Ryan Greenspan verschenen af en toe op het veld en ook de NXL was vertegenwoordigd met een evenement. Dat klonk veelbelovend! Ik was vastbesloten om mijn paintballavontuur in Australië te beginnen.
Maar hoe kom je tot zo’n plan? Nou, ik had mijn opleiding halverwege het jaar afgerond en het was mij duidelijk dat ik nog één droom wilde verwezenlijken voordat de mensen in Duitsland te veel aan één plek gehecht raakten: een keer in het buitenland wonen, met alles erop en eraan. Ik wilde mijn horizon verbreden en nieuwe ervaringen opdoen, en het zou ook als mooi neveneffect hebben dat ik mijn Engels zou opfrissen, wat tegenwoordig steeds belangrijker wordt. Dus werkte ik nog eens 4 maanden in mijn leerbedrijf om de financiële vereisten voor visa, vlucht en eerste accommodatie in Sydney te creëren. Onervaren als ik was boekte ik uiteraard via een reisbureau, vandaag zou ik het rechtstreeks bij de luchtvaartmaatschappij doen. Met Etihad zou het in iets minder dan 22 uur pure vliegtijd van Frankfurt naar Sydney moeten gaan. Uiteraard verliep niet alles vlekkeloos. Mijn vlucht werd ernstig vertraagd terwijl ik nog op het vliegveld was vanwege een lange rij bij de ijsbestrijdingsfaciliteit, waardoor ik mijn aansluitende vlucht naar Sydney miste. Dit leidde tot een onverwacht verblijf en visumstempels in Abu Dhabi. Gelukkig vertrok de volgende A380 de volgende dag en na in totaal twee dagen bereikte ik eindelijk Australische bodem. Met de Oyster card gingen we van het vliegveld naar de stad. Ik stapte uit bij Kings Cross en liep over de resterende meters naar Potts Point, waar ik de eerste twee weken mijn onderkomen had. Ik was ergens boven de Indische Oceaan mijn tijdsbesef kwijtgeraakt, dus viel ik volledig uitgeput van de reis in mijn bed. Ik had een vierpersoonskamer geboekt in een hostel, dat helaas niet meer bestaat, maar de locatie was uitstekend: midden in de stad en op minder dan een halfuur lopen van het Opera House.
De eerste dagen moesten er dringende zaken gebeuren. Ik had een Australische bankrekening nodig zodat ik goedkoop kon betalen in Australische dollars en natuurlijk een simkaart. In de tussentijd was de stad uiteraard uitstekend te verkennen. In het zuiden ligt het prachtige Centennial Park en Moore Park, de thuisbasis van Sydney's Cricket Ground en het Aussie Stadium voor de lokale rugbycompetitie. In het westen vind je de indrukwekkende St. Mary's Cathedral, het stadhuis en de grote winkelgalerij in het Queen Victoria Building. In het noordwesten lagen de gebieden Sydney/The Rocks, Dawes Point en Millers Point, die 's avonds bijzonder mooi waren. Aan de overkant van de indrukwekkende Harbour Bridge lag Luna Park, dat 's avonds ongelooflijk verlicht was, en Kirribilli Point, dat het beste uitzicht op het Opera House over het water bood. Degenen die nog dichterbij willen komen, kunnen een veerboot nemen naar Watson Bay, die ook erg mooi is en een geweldige wandeling naar de vuurtoren van Hornby biedt. Ten oosten van de stad ligt het beroemde Bondi Beach, dat ook zorgt voor een geweldige wandeling over verschillende stranden langs de kust. Eén ding is zeker: van welke kant je de stad ook bekijkt, Sydney heeft de mooiste en meest indrukwekkende skyline die je ooit hebt gezien.
Pas na enige tijd besefte ik dat ik waarschijnlijk wel een tijdje zou blijven en als ik hier goed wil wonen, heb ik ook een fatsoenlijke woning en een baan nodig. Dus mijn volgende stappen waren het zoeken naar een plek om te wonen en een baan. Veel gaat via Gumtree in Australië, waar je zowel banen en headhunters als appartementen en gedeelde flats kunt vinden. Ik wilde echt voorkomen dat ik een auto moest kopen. Linksrijdend verkeer is voor mij nooit een probleem geweest, maar ik wilde de rompslomp van het kopen, verkopen en registreren van een auto met een buitenlands rijbewijs vermijden. Het appartement dient daarom in ieder geval redelijk dichtbij het paintballveld te liggen. Met een beetje geluk vond ik een appartement in de buurt. 36 Darlington Street in Stanhope Garden, een klassieke Australische buitenwijk met een gemeenschappelijk zwembad en winkels in de buurt. Kort daarna vond ik een baan via een headhunter die mij zelfs naar de medische keuring en het sollicitatiegesprek reed. Ongebruikelijk. Daarom werd ik door SMC Pneumatics aangenomen als Break Press Operator om CNC-buigmachines te programmeren en in te stellen voor het buigen van complexe plaatwerkonderdelen. Het geheel eerst in de late dienst, wat mij heel goed uitkwam, omdat het 's ochtends doorgaans veel koeler was dan 's middags. De brandweer reed in die tijd vaak door de stad om te voorkomen dat de straten door de zon zouden smelten van het water. Zo kon ik 's ochtends nog iets doen zonder dood te gaan in de schaduw onder een ontspannen 45 graden.
Het eerste weekend in het nieuwe appartement en dan eindelijk paintballen. Ik had eerder contact opgenomen met de nabijgelegen eigenaar van het paintballveld, Michael Whybrew, om spelers en teams met elkaar in contact te brengen. In Australië is er naast de winterstop ook een zomerstop vanwege de temperatuur. Het veld was dus nog behoorlijk leeg, en pas na een paar weken raakten de trainingen in de weekenden vol. Het eerste evenement op mijn kalender was de Super 7s, waarvoor ik een team wilde vinden. Niemand verwachtte natuurlijk een onbekende Duitse speler. Pas na een paar proefsessies accepteerden de jongens van Sydney 187 mij in het team. We hebben tot op de dag van vandaag nog steeds contact en wisselen ook regelmatig ideeën uit over paintball. Zelfs de teamcaptain maakte van de gelegenheid gebruik om mij met zijn gezin te bezoeken tijdens een reis naar Europa en een rondje paintball te spelen.
Dus kreeg ik een oude Planet Eclipse Ego als markering en we begonnen elke zaterdag en zondag te trainen ter voorbereiding op het eerste Super 7s-evenement van het jaar. De training vindt plaats op een hardgrasveld dat in de zon is uitgedroogd met 15 bps bij een koele 35 graden in de ochtend. Teams die daar trainen, mogen hun eigen velden inrichten. Uiteraard hoort daar ook het opblazen van de afzonderlijke hoezen bij. Wees echter voorzichtig bij het optillen van de beschermende flappen die zich boven de opening bevinden waar u uiteindelijk lucht gaat blazen. Bijzondere spinnensoorten vinden zo’n hel uitstekend om in te slapen. Als Europeaan moet je er echter zeker aan wennen voordat je weer op je gebruikelijke speelniveau komt. Opleiding wordt hier serieus genomen. Je hebt maar een beperkte tijd voordat het te warm wordt op het veld en dan moet je wachten tot het middaguur totdat het later koel genoeg is om weer het veld op te gaan.
Na een paar weken was het eindelijk zover: het eerste Super 7s-evenement van het jaar. Als team huurden we een nabijgelegen motel af om samen een geweldig weekend door te brengen. Het evenement lijkt op een klassiek NXL-weekend met Sundays Club. Drie velden met drie divisies: amateur-, semipro- en pro-divisie. In dat laatste vind je de Amerikaanse profs, die vrij genereus worden betaald door de lokale teams om met hun respectievelijke teams een evenement te spelen. Omdat mijn ploeg hooguit mij als buitenlandse speler had, mochten we zonder professionele ondersteuning tegen de jongens van Dynasty, Ryan Greenspann en Marcello Margott spelen. Aan de andere kant accepteren de Australiërs graag de aanbiedingen van professionals uit Amerika in de vorm van ProSchools of Clinics. Dergelijke lessen zijn er dus altijd voor of na de evenementen en het niveau is navenant hoog in de hogere divisies. Natuurlijk hebben we de Sundays Club niet gehaald, maar we hadden veel plezier met het winnen van een typisch Australische vleesschotel terwijl we 's avonds bingo speelden.
Voordat mijn vrouw voor een maand naar Australië kwam om samen langs de oostkust te reizen, was er nog een evenement dat ik vanaf het begin niet had gepland, de NXL-Australië in Melbourne. Vanuit Sydney is het met de auto een kleine 9 uur rijden langs de Australische hoofdstad Canberra naar de kleinste staat op het vasteland, Victoria. Melbourne is een behoorlijk groene stad, omdat het praktisch midden in de jungle ligt. Dienovereenkomstig heeft men te kampen met het zeer vochtige klimaat op het paintballveld. In tegenstelling tot de Super 7's is de NXL hier veel kleiner en lokaler. Er zijn geen Amerikaanse professionals en over het algemeen gaat het meer om samen zijn en plezier hebben met paintball. Technisch gezien volgt het volledig de Amerikaanse NXL en maakt het gebruik van de 15 bps die gebruikelijk is in de Super 7's.
De afgelopen maand was eindelijk het hoogtepunt van mijn tijdelijke verhuizing naar Sydney. Ik zal het kort houden en wil alleen uw nieuwsgierigheid wekken. Toen mijn vrouw eindelijk in Australië aankwam, vlogen we van Sydney naar Brisbane en huurden daar een camper voor een maand. Van daaruit reden we terug naar het zuiden richting Byron Bay, beroemd om zijn stranden en geweldige duik- en surfplekken. Naast de eindeloos lange stranden ligt in deze regio ook de stad Surfers Paradise, een stad met hoogbouw direct aan zee – ronduit indrukwekkend. Boven Brisbane ligt Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld. Over het algemeen moet je hier wennen aan superlatieven. Op de Whitsunday Islands vind je bijvoorbeeld White Haven Beach, het witste zandstrand ter wereld, maar dat alleen per boot te bereiken is. Hier hebben we de camper voor drie dagen achtergelaten en een oud racejacht gehuurd waarmee we drie dagen rond de eilanden hebben gevaren. Ook hebben we een kijkje kunnen nemen bij het Great Barrier Reef, dat er helaas niet meer zo mooi uitziet, tenminste waar wij waren. Als je koala's wilt zien, ga dan naar het noorden op Magnetic Island. Een veerboot brengt je naar het eiland, dat enkele vestingwerken uit de Tweede Wereldoorlog heeft. Hier leven de koala’s geheel vrij en in grote aantallen. Toeristen markeren de schattige kleine wezentjes op de grond graag met pijlen gemaakt van stokken, omdat ze niet bepaald graag bewegen of snel bewegen. Kangoeroes zijn overal in Australië te vinden. Als je ze van dichtbij wilt zien en aaien, is een bezoek aan een opvangcentrum een geweldige manier om dat te doen. Het oudste regenwoud ter wereld vind je in het Daintree National Park direct boven Cairns, vanwaar we uiteindelijk onze reis naar huis moesten beginnen.
De eigenaardigheden van Australische paintball
De grootste paintballcompetitie in Australië is de Super 7's League, georganiseerd door Action Paintball Games. De competitie bestaat doorgaans uit vier evenementen die worden gesponsord door bekende fabrikanten zoals Planet Eclipse of HK-Army. Over het algemeen wordt paintball daar naar Duitse maatstaven veel professioneler behandeld en wordt er meer geld geïnvesteerd. Amerikaanse professionele spelers als Ryan Greenspan, Marcello Margot of Ronnie Dizon worden door teams getekend voor soms enkele duizenden Australische dollars voor een enkel evenement. Ook worden de scheidsrechters redelijk gecompenseerd en is de livestream die op YouTube te vinden is een van de beste buiten GoSports. Het spelniveau in Australië is navenant hoog. Vaak bieden de professionals voor of na dergelijke evenementen zogenaamde clinics aan, waar u tegen betaling van hun knowhow kunt profiteren.
Het eigenlijke paintballspel lijkt echter erg op elkaar. Het spel wordt hier gespeeld volgens de klassieke NXL-regels en soortgelijke lay-outs. Het grootste verschil hier is absoluut het aantal opnamen per seconde (BPS). In de professionele divisie wordt geschoten op 15 BPS, terwijl het in de semi-pro-divisie 12,5 BPS is en allemaal met onbeperkte verf. Naast toernooi-paintball zijn er in Australië nog tal van andere paintball-mogelijkheden. Veel paintballfaciliteiten bieden verschillende speelvelden, variërend van bossen en heuvels tot stedelijke scenario's. Spelers hebben de mogelijkheid om verschillende spelmodi uit te proberen, zoals capture the flag, team deathmatch of scenariogames gebaseerd op echte oorlogen of actiefilms. Een goed voorbeeld hiervan is het Total War-evenement, dat DDay virtueel naspeelt en zich uitstrekt over het hele systeem van Action Paintball Games. Overvliegende helikopters en vliegtuigen worden gesimuleerd met luidsprekers en pyrotechniek, en tanks en bunkers die eromheen staan, maken het uiterlijk van het slagveld compleet.
De paintballgemeenschap in Australië is erg gepassioneerd en er is een verscheidenheid aan spelers van alle niveaus die elkaar regelmatig op het paintballveld ontmoeten zonder zelfs maar een bal te laten vliegen. De toernooiteams staan daadwerkelijk op het veld en trainen elk weekend. Terwijl wij onze winterstop hebben, hebben de Australiërs hun zomervakantie. Bij 45 graden in de schaduw wil niemand op een veld staan. Door de hitte is er tijdens normale trainingen, zelfs 's middags, niet veel te doen. Er wordt vrijwel alleen in de ochtend en middag gespeeld.
De wetten zijn een stuk beter geworden sinds ik daar was. Paintballmarkers werden vroeger als wapens beschouwd en je had een wapenvergunning en een kluis nodig als je een marker wilde bezitten. In ieder geval in New South Wales vallen de apparaten nu onder de zogenaamde recreatieve sportapparaten en zijn ze nu gratis verkrijgbaar.
Hoe paintballen in het buitenland?
Als u op vakantie of op reis bent en paintball wilt spelen, zijn er verschillende manieren om teams of velden te vinden. Dit is vooral gemakkelijk in landen die ook een nationaal team hebben in de NXL (National Xball League). In dit geval kun je eenvoudig online onderzoeken welke spelers actief zijn voor het land en via Facebook contact met hen opnemen. In de meeste gevallen zijn paintballspelers erg behulpzaam en delen ze graag informatie.
Als het land dat je wilt bezoeken geen nationale ploeg in de NXL heeft, wordt de zoektocht iets moeilijker, maar zeker niet onmogelijk. Over het algemeen is de internationale paintballgemeenschap goed georganiseerd via Facebook. Via de zoekfunctie kun je hier veel over vinden. Paintball is in Aziatische landen niet zo groot, dus de hoofdstad is vaak een goed startpunt voor de zoektocht. Zelfs als u niet van plan bent daarheen te reizen, kan dit de eerste stap zijn om in contact te komen met een speler die u verder kan helpen.
Een andere optie is om op Google Maps naar paintballvelden in uw reisbestemming te zoeken. Als je op de foto's een veld kunt vinden met onderzeese bunkers of een veld dat zichtbaar is op het satellietbeeld, is de kans groot dat daar ook teams zijn. In dit geval kunt u eenvoudig contact opnemen met de veldexploitant en vragen naar typische trainingsdagen en contact met teams. Je moet echter begrijpen dat paintball niet overal zo groot is als in Duitsland, Amerika of Australië. Iedereen die in Duitsland gewend is aan speelvelden zal verbaasd zijn hoe eenvoudig speelvelden er in andere landen uit kunnen zien.
Welke uitrusting neem ik mee?
In principe mag u uw marker niet meenemen. Daar zijn verschillende redenen voor: Ten eerste hebben de meeste paintballspelers thuis meer dan één opstelling die je misschien kunt lenen. Ten tweede, en nog belangrijker, vermijdt u problemen met de politie of de douane. Afhankelijk van het land is zo’n wapen een uitkomst voor corrupte politieagenten. Bovendien hoeft u niet onnodig met wetten in een mogelijk onbekende taal om te gaan. Persoonlijk neem ik altijd in ieder geval mijn kniebeschermers, paintballbroek, hoofdband en masker mee als ik naar het buitenland reis. Zo heb ik in ieder geval de basisuitrusting bij me om te kunnen spelen. In het buitenland speel je in de meeste gevallen op grasoppervlakken en niet op kunstgras (ook wel Astro Turf genoemd), zoals in Duitsland vaak het geval is, waardoor je op duiken en slides wat zachter landt. Binnen de EU is het al makkelijker om met een kanon te reizen. Zorg er wel voor dat er geen verf wordt meegenomen, de fles drukloos is en de regelaar wordt losgeschroefd. In sommige gevallen hebben luchtvaartmaatschappijen echter nog steeds specificaties met betrekking tot het vervoer van dergelijke sportartikelen, die nog steeds in acht moeten worden genomen. Controleer voor vertrek de wetten hierover opnieuw.
Ik hoop dat je het eerste deel van mijn verhaal leuk vond en dat ik je heb kunnen motiveren om op paintballtrip te gaan. Het hoeft niet zo lang te zijn als de mijne, begin gewoon klein. Het allerbelangrijkste is dat je er plezier in hebt om het te doen. Als je vragen hebt of hulp nodig hebt bij het plannen van zo'n reis, neem dan gerust contact met mij op via Facebook. Hopelijk kan ik je helpen en breng ik je graag in contact met teams in andere landen. Het volgende nummer gaat verder met mijn reis naar Zuid-Afrika.
Tot zover het eerste deel van onze paintballwereldreis met Louis. In het volgende nummer zullen we verslag doen van een nieuwe stop tijdens zijn reis en zullen we ook meer informatie, tips en trucs voor een succesvol paintballverblijf in het buitenland voor u hebben. Tot dan…
